SIRIS.nl

Zes jubilarissen bij fanfare Sint Willibrordus (+ AUDIO)

Fanfare St.-Willibrordus uit Lierop huldigde op zaterdag 2 november zes jubilarissen.
Drie jubilarissen zijn 60 jaar lid: Theo Meulendijks, Piet Raijmakers en Antoon Maas. Piet en Antoon zijn nog actief als muzikant bij de fanfare. Iets wat niet eerder gepresteerd is bij de fanfare in Lierop. De overige drie zijn de zilveren jubilarissen John Thijssens, Marieke Kusters en Dorien Kusters. JDe voorzitter van de fanfare, Martien Kusters, sprak de jubilarissen op de volgende wijze toe: Dorien Kusters - Lid vanaf 16-1-1988 Dorien was vroeger toen ze naar de basisschool ging een sportieve en dappere meid. De vraag indertijd was daarom, a ik bij de KPJ of ga ik bij de fanfare. Ze heeft gekozen voor de fanfare. Dat begon met een theorieopleiding onder leiding van Jack Kessels. Ze nam vol trots haar eerste theorieboek mee naar oma Kusters die op dat moment in het ziekenhuis lag. Later werd ze wat minder enthousiast want puur theorie wordt wel wat saai. Maar ze kreeg haar 1erste instrument; een bugel. Ze ging dus echt op weg naar het A-diploma onder leiding van eerst Jack Kessels en later Harold Lenssen. Maar ondertussen sloeg het noodlot toe. In 1990 werd ze ziek. Er bleek sprake te zijn van een hersentumor. Dit betekende dat ze 1½ jaar geen muziek kon maken en al haar energie nodig had om te overleven. Daarna heeft ze de draad toch weer opgepakt en op een meer dan kranige manier haar opleiding A en B keurig volbracht. Een geweldige prestatie temeer omdat deze ziekte nogal wat aanricht bij een jong, levendig kind. Ondanks deze handicap is Dorien een zeer gewaardeerd lid geworden van onze fanfare. Dorien gaat elke week met plezier naar de repetitie. Ze vindt het geweldig om mee te kunnen doen met projecten als Nederpop Lierop Live. Maar ook van andere optredens kan ze erg genieten. Minder blij is ze met een concours. De weg er naartoe is vaak wat saai. Ze ervaart dit als een noodzakelijk kwaad. Dorien is naast blazer voor de fanfare ook op andere fronten actief. Zo heeft ze regelmatig meegedaan met de instrumentenparade om nieuwe leden te werven. Ook aan de weekafsluiting op de basisschool heeft ze regelmatig in groepsvorm meegewerkt. Al vier jaar is zij als muzikaal begeleider betrokken bij de Rimboband in Deurne, waarvan ook haar broer Laurens deel uit maakt. Dat doet zij met plezier en het geeft haar veel voldoening. Dorien speelt inmiddels in de fanfare de tweede bugel en daar voelt zij zich prima bij. Ze ziet uit naar het Everard Winters toernooi morgen in de Ruchte. Een mooie competitie tussen verenigingen die we kennen. Dorien van harte proficiat met jouw zilveren jubileum. Graag wil ik jou het zilveren insigne van verdienste opspelden en je nog heel veel muzikaal plezier toewensen in onze fanfare! John Thijssens - Lid vanaf 19-6-1988 John was al 14 jaar lid van de drumband van Harmonie St.-Lucia uit Mierlo voor hij het licht zag en de overstap maakte naar Lierop. Naar de slagwerkgroep. In Mierlo verliep het niet helemaal naar tevredenheid en dus stapten 4 leden over naar onze fanfare. Uiteindelijk bleef John over en viert vandaag zijn zilveren jubileum in Lierop. John is intern opgeleid zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Hij speelde de snaartrom, maar ook was hij vertrouwd met de paradetrom en verschillende bij instrumenten. Met plezier kijkt hij terug op de repetities in zaal van Oosterhout op zondagmorgen waarbij het vaak erg gezellig werd. Genieten van het beugelen en het kaarten wat gepaard ging met het nodige lawaai. En ’s-Middags uitgezakt op de bank, bijkomen van ’n mooie zondagmorgen. Hij is ongeveer twintig jaar actief geweest in de slagwerkgroep. In 1993 is John in Lierop komen wonen en rond die tijd heeft hij ook de plaats overgenomen van Geert Sanders als slagwerker van De Koepelbloazers Zijn eerste prins was Jan van Lieshout. Tijdens het bouwen van z’n huis heeft hij even op een lager pitje geacteerd maar inmiddels is hij weer volop actief. Voor hem is het repeteren en optreden met De Koepelbloazers een uitlaatklep. Dat is ook aan hem te zien, want John staat opgewekt in het leven heeft altijd een vrolijke uitstraling. John van harte proficiat met jouw zilveren jubileum en nog vele mooie jaren bij De Koepelbloazers. Ook voor jou het zilveren insigne van verdienste! En natuurlijk de bloemen! Marieke Kusters 0 Lid vanaf 16-1-1988 Ook Marieke had de keuze tussen KPJ en fanfare. Gezien de beperkte sportieve ambitie was voor haar de keuze niet zo moeilijk. De fanfare dus! In groep 6 gestart met de opleiding. Blokfluit les en vooral een half jaar theorie bij Jack Kessels. Later opgevolgd door Harold Lenssen en Rianne Boone. Van de zes leerlingen die zijn gestart, zijn er twee overgebleven; de Kustersen. Marieke is gestart met een cornet. Vooral ingegeven door de buurjongen René Maas. Hij speelde in die tijd cornet en was daarmee een lichtend voorbeeld. Maar er was meer. Met een glimlach denkt Marieke terug aan die tijd. Met z’n allen in de rode Lada van Toon Maas naar de repetitie. Hoe mooi kan het leven zijn! Na ongeveer een half jaar kwam er een bugel vrij en heeft ze toch de overstap gemaakt. Ze speelt nu ruim 15 jaar eerste bugel en doet dat nog steeds met veel plezier. Marieke is nog wel gevraagd om hoorn te gaan spelen. Maar de koffer paste niet achter op de fiets, dus dat kon niet doorgaan. Wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen. Toch? Marieke vindt een project als Nederpop geweldig leuk om te doen, maar vindt ook de Everard Winters beker een goeie manier om verdieping aan te brengen en te werken aan verhoging van de kwaliteit. Daarbij vindt zij het regionale competitie element heel plezierig. Ergens in 1996/97 werd Marieke gevraagd als lid van De Koepelblaozers. Je hoort het goed. Gevraagd. Het is niet een kwestie van daar wil ik bij, maar daar mag ik bij! Willeke en Marieke waren de eerste dames bij De Koepelbloazers. Een hele schok voor dit tot dan toe mannenbolwerk, maar, het moet gezegd, ze zijn daar goed mee omgegaan! Met plezier denkt ze terug aan haar eerste optreden na de Bossentocht in Someren. Dit liep op een prettige manier uit de hand en het optreden eindigde dan ook in jongerencentrum Komokus. Ze beleeft nog steeds veel plezier aan De Koepelbloazers! Marieke was ook tien jaar lid van de muziekcommissie en zat in de stuurgroep van Nederpop Lierop Live. Marieke van harte proficiat met jouw zilveren jubileum. Dank voor jouw inzet. Met veel plezier speld ik het zilveren insigne van verdienste op. En natuurlijk de bloemen! Theo Meulendijks - Lid vanaf 23-1-1953 Theo is lid geworden van onze fanfare op advies van een collega van hem bij Raymakers Textielfabrieken waar hij in die tijd werkte. Hij heeft daar even over nagedacht en vervolgens de stoute schoenen aangetrokken en zich opgegeven bij Noud Wellens die hij onderweg tegenkwam. Hij ging rond mei 1952 in opleiding bij Noud Wellens. Opleiding betekende in die tijd nog niet dat je ook al lid was. Dat werd je pas op het moment dat je toetrad tot de fanfare. Dat werd dus het jaar daarop in jan 1953. Tijdens de opleiding bij Noud heeft Theo bugel gespeeld. Bij de fanfare is hij echter gestart met de trombone. Na ’n paar jaar werd hem gevraagd de alt hoorn te spelen en dus deed hij dat. Na weer enkele jaren ging Theo weer over, nu op de bariton. Onder dirigent Sak kwam hij weer op de trombone terecht. Theo kreeg een probleem. Na verloop van tijd begon zijn gebit te klapperen en daarmee was spelen op de trombone geen optie meer. Theo kocht een eigen instrument; de sax tenor! En die speelt hij nog steeds, zij het nu niet meer bij onze fanfare. Twaalf jaar geleden is hij ook gaan spelen bij het Seniorenorkest Groot-Someren. In 2008 is hij gestopt als musicerend lid van onze vereniging, maar hij blijft trouw de repetitie bezoeken en volgt dus onze fanfare op de voet. Heel mooi! Muziek maken bij het seniorenorkest blijft hij doen met veel plezier. Theo was op meerdere fronten actief binnen onze vereniging. Zo werd hij in 1975 secretaris als opvolger van Wim Leenen. Enkele jaren heeft hij dat noodgedwongen gecombineerd met het penningmeesterschap. Theo komt uit de tijd van de geschreven notulen. Ik heb ze gezien in het archief. Prachtig geschreven en zeer zorgvuldig geformuleerd. Later heeft hij zich het typen eigen gemaakt. Het gebruik van de computer vraagt nog om een ontdekkingstocht! Theo was als afgevaardigde van het bestuur betrokken bij het uniformenfonds en later het comité fanfare 50. Verder heeft Theo zich ingezet voor de gebruikelijke activiteiten als papier ophalen en meewerken met de fanfarefeesten. Theo is ook nog enkele jaren lid geweest van De Koepelbloazers, hoewel die in die tijd nog gewoon boerenkapel heette denk ik. Kortom, Theo is al 60 jaar een geweldig lid van onze fanfare. Daarom is hij in de laatste algemene ledenvergadering benoemd tot erelid. Theo, van harte proficiat met je 60-jarig en dus diamanten jubileum. Veel dank voor al jouw inzet en met heel veel plezier speld ik je het Vergulde Insigne van verdienste met twee Zirkonia op. En natuurlijk zijn er bloemen! Toon Maas - Lid vanaf 23-1-1953 Toon Maas z’n carrière begon als vaandeldrager in 1951. Zijn eerste optreden als zodanig was bij gelegenheid van het 25- jarig priesterjubileum van pastoor Verhoeven, mede oprichter van onze fanfare. Dit was echter niet zijn toekomst. In 1952 ging hij met veertien anderen in opleiding bij Noud Wellens. Uiteindelijk zijn er daar drie van overgebleven, de huidige drie diamanten jubilarissen. Na een klein jaar opleiding bij Noud mocht hij lid worden van de fanfare. Het was toen 23-1-1953. Een week later vond zijn eerste teeravond plaats op de gedenkwaardige zaterdagavond dat de watersnoodramp uitbrak. In de opleiding heeft Toon trompet gespeeld. Maar eenmaal bij de fanfare werd hem gevraagd bugel te spelen en wel de eerste partij. Dat heeft hij jaren gedaan. Een enkele keer heeft hij cornet gespeeld als dat nodig was, bijvoorbeeld bij een concours. Toon is en was een trouwe bezoeker van de repetitie. En inderdaad hij is de man van de rode Lada waarin de afvaardiging Hersel een tijd lang werd vervoerd. Toon heeft zich binnen de fanfare vaak ingezet voor de begeleiding van leden die op solistenconcours gingen. Eerst met de solisten naar Asten om te oefenen bij Rosemarie Seuntiëns en daarna naar De Reek voor het solistenconcours. Toon speelt niet alleen voor z’n eigen plezier maar vindt ook het maatschappelijk belang van de fanfare van grote betekenis van het sociaal culturele leven van ons dorp. Daar draagt hij heel graag aan bij. Inmiddels speelt Toon, nog steeds met veel genoegen de tweede partij op z’n bugel. Hij vond het heerlijk om nog mee te kunnen spelen met Nederpop Lierop Live. In 1991 werd hij gevraagd mee te willen doen bij de oprichting van het seniorenorkest. Hij speelt daar de bugel maar als het nodig is ook de trompet. Zo warmt hij met de bugel op bij de fanfare om vervolgens op de trompet uit te halen bij het seniorenorkest. Elkaar versterken heet dat! In Asten hadden ze een tekort aan leden. Toon werd gevraagd om tijdelijk te willen spelen. Die tijdelijkheid is inmiddels veertien jaar geworden en nog steeds gaat hij met veel plezier elke week naar Asten. En zo profiteren zowel Asten als Someren van zijn muzikale kwaliteiten! Naast deze muzikale kwaliteiten die gedurende zestig jaar zijn ingezet voor onze vereniging heeft Toon zich ook ingezet voor de gebruikelijk activiteiten zoals papier ophalen en hand – en spandiensten bij de fanfarefeesten en andere activiteiten van de vereniging. Toon, 60 jaar spelend lid van onze fanfare is een unieke prestatie! Bedankt voor jouw inzet! Van harte proficiat met dit diamanten jubileum als musicerend lid en nog veel speelplezier bij welk orkest dan ook! Ook voor jou de vergulde insigne van verdienste met twee Zirkonia. Piet Raijmakers - Lid vanaf 23-1-1953 In 1952 was er nog niet zoveel keuze voor jonge mensen om wat te beleven. Voetbal was not done voor boerenzonen en je wilde toch van huis. Dus bij de fanfare! Een mooie kans! We kennen inmiddels het verhaal. Ook Piet begon bij Noud Wellens met de opleiding en werd per 23-1-1953 lid van de fanfare samen met Theo en Toon. Piet weet het allemaal nog goed. Repeteren op zaterdagavond in ’t lokaal. Op tijd de kachel aanmaken zodat de temperatuur wat aangenamer werd in de Engelenbak en later op het podium. Weer later werd verkast naar de kleine zaal van Van Oosterhout. De repetitie begon met het uitrollen van vloerbedekking voor de akoestiek. In die jaren was er een grote liefde voor de biljartsport tijdens de pauze. ‘Honderden’ heette dat spel, dacht ik. Het kwam voor dat mensen met twee voeten op een keu zaten te repeteren om op die manier de keu veilig te stellen voor een spelletje biljart in de pauze. Mooie verhalen! Piet begon zijn opleiding met de bugel. Die bleef hij spelen in de eerste acht jaar bij de fanfare. Toen moest Theo Maas in millitaire dienst en nam Piet de sopraan-sax van hem over. Toen Theo terug kwam uit Indië, kreeg hij zijn sopraan=sax weer terug. Daarna is Piet trombone gaan spelen en dat instrument is hij tot de dag van vandaag trouw gebleven. Rond 1961 werd door enkele mannen al wat muziek gemaakt buiten de fanfare. Dat leidde vervolgens tot de oprichting van de boerenkapel met carnaval. Noud Wellens heeft de club muzikaal op gang gebracht. Bij het optreden was Piet de leider. Daar begon Noud niet aan. Er werd muziek gekocht bij Arie Willems in Helmond (een piano partij) en de diverse partijen werden uitgeschreven. Tegen een vergoeding van 25 gulden en het nodige bier werden de eerste optredens in st Jozef parochie verzorgd. Piet heeft nog een cursus gevolgd zodat hij als leider van de band net iets meer wist dan de rest! Piet was naast het maken van muziek heel erg betrokken bij acties die geld op moesten leveren voor de fanfare. In 1962 was hij betrokken bij het uniformenfonds. Er werd van alles ondernomen; een fancy-fair, tuinen omspitten en zelfs bekistingen slopen in Panheel. En er werden 250 brieven met de hand geschreven en bezorgd bij allerlei notabelen, met als resultaat 280 gulden. Niet elk project was een succes. Maar er kwamen voor het eerst uniformen. Het eerste in 1964 was een rood uniform waar men hartstikke trots op was. De drumband kreeg een rode blouse die was gemaakt door Mien Raijmakers. En dat was niet haar enige klus voor de fanfare! Dank je wel Mien. Later werd het uniformenfonds, het comité fanfare 50, met al z’n activiteiten en dat betekende bij het gouden bestaansfeest genoeg geld voor nieuwe uniformen. Na het jubileum is het comité doorgegaan als werkgroep. Piet heeft zich veertig jaar lang ingezet voor allerlei acties binnen de fanfare. Daarnaast verhuurde en onderhield hij de toiletwagen. Ook was hij vanaf het begin betrokken bij de organisatie van de zeskamp. En net als vele anderen haalde hij papier en textiel op. Tot slot nog even een aardig muzikaal verhaal. Ik weet dat ik het mag vertellen. Piet ging ook op solistenconcours in Milheeze. Hij was zo nerveus tot zijn been trilde zodanig dat Piet Verberne zich afvroeg of de deur openstond omdat zijn broek zo waaide. Een ander hoogtepunt was een solistenconcours in Someren-Eind. Hij zou Nard van Heugten vervangen want die kon op het laatste moment niet. Piet had echter voor het bestrijden van de zenuwen zoveel cognac gedronken dat hij vier keer opnieuw moest beginnen. Dat was de laatste keer dat hij deelnam aan een solistenconcours! Piet, zestig jaar spelend lid van onze fanfare met al de activiteiten die ik net in vogelvlucht heb genoemd is een prachtige en unieke prestatie. Ik wens jou dan ook van harte proficiat met dit diamanten jubileum en met heel veel plezier speld ik jou de vergulde medaille met twee prachtige Zirkonia op. En wat je verder ook nog gaat doen. Alle goeds!