SIRIS.nl

Lezing Frans Aarts over duurzaam boeren in Peel en Kempen

De landbouw putte vroeger de bodem uit, door een nijpend tekort aan mest.

Nu verstoren mestoverschot en andere milieuproblemen de duurzaamheid. Hoe heeft het zover kunnen komen? Welke mogelijkheden hebben we om duurzaam te boeren en wat is er nodig om die benutten?

Rond dit thema verzorgt dr. Ir. Frans Aarts op donderdag 26 oktober bij IVN Asten-Someren een lezing in verenigingsgebouw De Stulp aan de Ostaderstraat 30 in Asten.

Aanvang 20.00 uur. De toegang is gratis.

Frans Aarts is afkomstig uit Deurne en was als onderzoeker verbonden aan de universiteit van Wageningen. Hij werkte jarenlang aan de vraag hoe melkveehouders hun grond, gewassen en mest zo efficiënt mogelijk kunnen benutten. Tot zijn verrassing ontdekte hij dat zijn armoedige voorouders in de Peel en Kempen omstreeks 1800 al heel goed wisten hoe dat moest. Hij schreef er een boek over: “Boeren in Peel en Kempen omstreeks 1800”

Nederlandse veehouders gooiden circa dertig jaar geleden veel te veel mest op hun land, waardoor ze het milieu vervuilden. Dit was aanleiding voor Frans Aarts, om een plan te ontwikkelen voor een milieuvriendelijk proefbedrijf voor de melkveehouderij. Het bedrijf - De Marke - opende in 1992 de deuren in het Gelderse Hengelo en Frans werd er projectcoördinator.

Nog voor de opening tekende Frans de kringloop van voedingsstoffen op de boerderij. Hij rekende uit hoeveel voedingsstoffen er in het voer zaten en hoeveel daarvan in de koe terechtkwamen, hoeveel stikstof en fosfaat de koe uitscheidde in de mest, hoeveel daarvan op het land kwam, hoeveel daarvan weer werd opgenomen door het gras en de mais, die vervolgens weer dienden als veevoer.

Frans Aarts: ‘We bedachten hoe we die kringloop konden sluiten. Daarna gingen we op het proefbedrijf meten of ons model klopte. Vervolgens deden we dat nog eens over voor een aantal commerciële melkveebedrijven, verspreid over Nederland’. De Marke werd een begrip in de sector. ‘We produceerden evenveel melk als een gemiddeld bedrijf, met veel minder voeraankoop en nauwelijks kunstmest op de slechtste grond van de Achterhoek.’ De praktijkkennis is inmiddels verplichte kost voor de melkveehouders, die met de Wageningse KringloopWijzer de kringlopen van stikstof en fosfaat op de boerderij in beeld moeten brengen om melk te mogen leveren.